Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

Ενα γράμμα που δεν ξέρω αν έφτασε

Αγαπητή μας φίλη,

Σας ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές και τις προσευχές σας που τόσο έχουμε ανάγκη για να προχωρήσουμε αγόγγυστα, μαζί με την κορούλα μας, στο δύσβατο δρόμο που της επιφύλαξε κάποια "σκληρή μοίρα".

Χαιρόμαστε μ΄όλη μας την καρδιά που τα βάσανά σας τελείωσαν και η κορούλα σας αναρρώνει ταχέως και είθε όλα τα παιδάκια του κόσμου, που βασανίζονται στο ξεκίνημα της ζωής τους, να έχουν το αίσιο πέρας της κορούλας σας. Μακάρι η κορούλα σας να αναρρώσει εντελώς, αύριο κι όλας!!!

Δεν ξέρω αν είμαι καλή μάνα, όπως λέτε. Ξέρω όμως ότι έχω δίπλα μου έναν άξιο σύντροφο. Κακά τα ψέματα, στις δύσκολες ώρες χρειαζόμαστε ένα στιβαρό χέρι για να κρατηθούμε. Αλλιώς εύκολα κατρακυλάμε στη άβυσσο της απελπισίας και τότε άλιμονο στους αδύναμους που ελπίζουν από μας να κρατηθούνε στη ζωή... Το λοιπόν, είτε μπορούμε είτε όχι, ψηλά το κεφάλι, είναι καθήκον μας!

Α, είναι και το χρήμα!!! Δίχως αυτό δεν θα ζούσε η κορούλα μας. Κι αν έχει μέχρι τώρα μια κάποια αξιοπρεπή ζωή, το οφείλουμε και το οφείλει στο χρήμα του παππού της (που σχεδόν το εξαντλήσαμε), ο οποίος, ένας θεός ξέρει από ποια διαίσθηση ορμώμενος (ή από ποιο καπρίτσιο της τύχης) έκανε αιματηρές οικονομίες μια ολάκερη ζωή. Και να σκεφτείτε πώς εμείς κάποτε τον λέγαμε αρρωστημένο τσιγκούνη! Τόσο μυαλό είχαμε!

Ασφαλώς και το ξέρετε: Η αγάπη της μάνας δεν αρκεί για να δώσει ζωή στο άρρωστο παιδί της, αν δεν υπάρχει κι άλλη αγάπη γύρω, και συμπαράσταση από συντρόφους και συγγενείς, από γιατρούς και νοσοκόμους, από φίλους, γνωστούς ακόμα και από εκλεκτούς αγνώστους, όπως λογουχάρη εσείς με τα εγκάρδια, γενναιόδωρα και ενθαρρυντικά σας λόγια.

Παρά την κακοτυχιά μας, ευτυχήσαμε να βρεθούμε σε μια τέτοια αγκαλιά, σε ένα μικροσύμπαν ανθρωπιάς. Και αν νιώθετε την αγάπη να ξεχειλίζει από τα λόγια μας, είναι επειδή ασφυκτιούμε από ευγνωμοσύνη προς τους άλλους, είναι επειδή την χρωστάμε και οφείλουμε να την προσφέρουμε στο παιδί μας και σε όλον τον κόσμο, όσο κι όπως μπορούμε.


Με πολλή αγάπη

Παράγραφος
.
ΥΓ. Σας αφιερώνω το πιο κάτω τραγούδι.
Για να το κατεβάσετε, πηγαίνετε εδώ: link )
.
Τα λόγια του τραγουδιού:
.
Βάλε κι 'αλλο πιάτο στο τραπέζι
βγάλε από την πόρτα το κλειδί
το παιδί ξανάρχισε να παίζει
το κανάρι πάλι κελαϊδεί

Βάλε κι άλλη αγάπη στο τραπέζι
κάποιος πονεμένος θα βρεθεί
το παιδί ξανάρχισε να παίζει
το κανάρι πάλι κελαϊδεί

Άνοιξε στο φώς το παραθύρι
δέσε μια κορέλα στα μαλλιά
βάλε το λουλούδι στο ποτήρι
να γεμίσει η κάμαρη ευωδιά

Το κανάρι πάλι κελαϊδεί .

Δεν υπάρχουν σχόλια: